فروتنی‌اش به قدری بود که قدرش شناخته نشد

🖊️علی‌اکبر زین‌العابدین

آقای توسلی خوبم، روز عشق مبارکت باد.
روز عشق بر تو که عاشق عاشق بودی و از عاشق‌ترین زندگان بودی مبارکت باد.
آقای توسلی، پیوستنت به آسمان عشق مبارکت باد.
.
چند انسان را مانند رضا توسلی این روزگار تاب می‌آورد؟
چند رضا توسلی می‌توانند این روزگار را تاب بیاورند؟

چگونه بشود که انسانی در قامت او که مروج خوانایی و کتاب‌اندیش بود و بی هیچ چشم‌داشت، دانش منحصربفردش را همیشه پیشکش دیگران می‌کرد، تربیت کرد؟ در این سرزمین تشنه‌ی آگاهی و در پی اهتزاز معنا که هزاران از او را می‌طلبد.

چه رنجی ببرد این مام‌زادبوم ما تا دوباره رضا توسلی دیگر بپروراند که مراقب میراث ادبی و زبانی ما باشد و در تمام طول بیماری‌اش اصرار به زیستن نوع خود باشد و از بستر بس سترگ بیماری خلاصی دهد خود را و مجدد بازگردد و مدیریت موزه‌اش را ادامه دهد که او توانست و کرد تا همین چند روز پیش.

رضا توسلی، دوست دانشورم که با خلوص یگانه‌اش مروج و مربی انواع روش‌های خواندن و خوانش بود امروز از میان ما رفت.
او در چند سال اخیر مدیریت خانه‌موزه سیمین و جلال و سپس مدیریت خانه‌موزه اخوان ثالث بر عهده داشت.

او از نوازندگان چیره‌دست ساز تار بود. و یک ویراستار متخصص و موشکاف و زبان‌ساز.

در معاشرتم با او با انسانی روبه‌رو بودم که خواب و بیداری‌اش فرهنگ ایران بود. حتی چای‌خوردنش فرهیخته بود. آداب را بی تکلف بجا می‌آورد و از هر چه می‌دانست سخاوت می‌کرد. فروتنی‌اش به قدری بود که قدرش شناخته نشد!

آقای توسلی از تو ممنونم که مرا می‌پذیرفتی به هم‌صحبتی. از تو ممنونم که دعوتم را چندسال پیش به برنامه رادیویی‌ام «کتاب‌بان» پذیرفتی.
آقای توسلی از طرف تمام اعضای گروه سنجاق‌قفلی تشکر می‌کنم که دو ماه پیش مهمان بی آلایش ما بودی در جلسه هفتگی و کارگاه درخشانی برایمان برگزار کردی.
آقای توسلی خوبم اشکم امان نمی‌دهد که قرار گذاشته بودیم جلسه بعدی را پس از نوروز در گروه سنجاق‌قفلی برایمان برقرار کنی.

نبودنت را به همه مردم ادب‌دوست و زبان‌ساز تسلیت می‌گویم. رفتنت را به دوستان و همکاران مشترکمان در ایکوم ایران تسلیت می‌گویم.

یادت نرود امشب برای اهالی آسمان تار بنوازی و شعر بخوانی.
در دل ما خانه‌موزه‌ رضا توسلی تا ابد پر از بازدیدکننده‌های هر روزه است.