برای امروز که روز کتابگردی است دو پیشنهاد دارم. اول اینکه بجای «کتابگردی» بگوییم: «کتابفروشیگردی». چون کتابگردی در هر جایی اتفاق می‌افتد مثل کتابخانه‌ها یا کتابگردی الکترونیکی و… اما امروز قرار است به «کتاب‌فروشی‌ها» برویم. نه اینکه دعوای اسم داشته باشم و بخواهم به این طرح خوب ایراد بگیرم، از قضا می‌خواهم هدف اصلی طراح این رویداد خوب را با این عنوان روشن‌تر کنم. واقعیت این است که کتابفروشها بیشترین سرمایهگذاری مالی را در اقتصاد کتاب می‌کنند. چون اجاره و خرید ملک و زمین و مغازه بسیار گران است و این سوای سرمایهگذاری کتابفروشها در تأمین کالا و اجناس و ویترین و کارمند و بیمه و کارگر و برق و آب و تلفن و عوارض و… است. خود ناشران معمولاً دفترهایی دارند در مناطق ارزان‌قیمت که بهای اجاره یا خریدشان قابل قیاس با کتابفروشها در موقعیت‌های تجاری نیست. پس هدف این طرح این است که کتاب‌فروشی‌ها مهم و جدی تلقی شوند نه فقط کتاب‌ها و پدیدآورندگان و ناشران. اما پیشنهاد دوم؛ با وجودی که فروشگاه‌های بزرگ مثل شهرکتاب‌ها و باغ کتاب و از این دست… دست به کارهای قشنگی مثل دعوت از پدیدآورندگان می‌زنند تا مخاطبان و خریداران کتاب، شوق افزون‌تری برای کتابفروشیگردی پیدا کنند، اما باز هدف اصلی این طرح به خوبی برآورده نمی‌شود. چون اَبَرکتابفروشی‌ها در طول سال هم بنا به موقعیت و فضای بزرگ و کانال‌های اطلاع‌رسانی که در اختیار دارند می‌توانند چنین برنامه‌هایی تدارک ببینند و پابرجا بمانند ولی این کتابفروشیهای کوچک یا محلی که اغلب قدیمی‌تر هم هستند نیاز به اقبال مشتری دارند. آنها نمی‌توانند دعوت‌های عام بکنند. چون جا ندارند و یا امکان اطلاع‌رسانی ندارند و یا پدیدآورندگان کتاب‌ها به آنها اقبالی نشان نمی‌دهند. حتی مسوولین دولتی و حکومتی کتاب هم که به شکل نمادین در فروشگاه‌ها حاضر می‌شوند توجهی به آنها ندارند. و اینها همان کتاب‌فروشی‌هایی هستند که در سال‌های اخیر تبدیل به ساندویچی و نمایشگاه اتوموبیل و موبایل‌فروشی شده‌اند. پیشنهاد می‌کنم اگر کتابفروشیگردی می‌رویم، کتابفروشیهای کوچک و محلی را انتخاب کنیم. چون این حرکت جمعی امروز ما نمادین است. به بزرگان اهل قلم و پدیدآورندگان و مسوولان دولتی هم همین را پیشنهاد می‌کنم.
علی‌اکبر زین‌العابدین
نظر بگذارید