قد ما به قد شما نمیرسد

قد ما به قد شما نمی‌رسد

🔻برای روز جهانی کودک🔺

🔹همه چیز قَد شماست: صندلی‌ اتوبوس‌ها، قفسه‌ مغازه‌ها، بلندی پله‌ها. دست ما به زنگ در خانه‌های خودمان هم نمی‌رسد! خیلی وقت‌ها میزهای کلاس و تخته سیاه هم قد ما نیستند! خیابان‌ها را هم بزرگ و پهن درست کرده‌اید و پیاده‌روهایش را کوتاه و باریک. در اینترنت هم همه چیز اندازه شماست، برای شماست. برنامه‌های رادیو و تلویزیون هم بیشترش قد شماست. سینما هم که می‌رویم پوستر فیلم‌های قدبلند شماست و باید سرمان را تا ته ته بالا بگیریم.

🔸با شما بزرگترها که حرف می‌زنیم قد صدای ما به صدای شما نمی‌رسد؛ شما فروشنده‌ها، شما راننده‌ها، پلیس‌ها، عابران خیابان‌ها، شما همسایه‌ها، باباها، مامان‌ها و فک و فامیل‌ها. ما صدای شما را نمی‌شنویم. صدای شما دور است. فکر می‌کنیم شما هم صدای ما را نمی‌شنوید برای همین هر دو مجبوریم داد بزنیم!

🔹برای همین برای اینکه روی صندلی اتوبوس ‌بنشینیم ما را بغل می‌کنید، روی پله‌ها دست ما را می‌گیرید و به زور بالا می‌کشید. به ما می‌گویید با فروشنده‌ها حرف نزنیم، اینترنت نرویم، توی خیابان نباشیم. همیشه می‌گویید در آینده می‌توانی خودت بنشینی، خودت ببینی، خودت بروی. اما ما بچه‌ها الان دوست داریم ببینیم، بشنویم، بگوییم، برویم و بدویم.

🔸لطفا ما را بغل نکنید، دست ما را نکشید، فقط صندلی‌ها و پله‌ها و میزها و صداها را کوتاه‌تر کنید. خودمان به آینده می‌رسیم.

🔻برای روز جهانی کودک🔺

🔹همه چیز قَد شماست: صندلی‌ اتوبوس‌ها، قفسه‌ مغازه‌ها، بلندی پله‌ها. دست ما به زنگ در خانه‌های خودمان هم نمی‌رسد! خیلی وقت‌ها میزهای کلاس و تخته سیاه هم قد ما نیستند! خیابان‌ها را هم بزرگ و پهن درست کرده‌اید و پیاده‌روهایش را کوتاه و باریک. در اینترنت هم همه چیز اندازه شماست، برای شماست. برنامه‌های رادیو و تلویزیون هم بیشترش قد شماست. سینما هم که می‌رویم پوستر فیلم‌های قدبلند شماست و باید سرمان را تا ته ته بالا بگیریم.

🔸با شما بزرگترها که حرف می‌زنیم قد صدای ما به صدای شما نمی‌رسد؛ شما فروشنده‌ها، شما راننده‌ها، پلیس‌ها، عابران خیابان‌ها، شما همسایه‌ها، باباها، مامان‌ها و فک و فامیل‌ها. ما صدای شما را نمی‌شنویم. صدای شما دور است. فکر می‌کنیم شما هم صدای ما را نمی‌شنوید برای همین هر دو مجبوریم داد بزنیم!

🔹برای همین برای اینکه روی صندلی اتوبوس ‌بنشینیم ما را بغل می‌کنید، روی پله‌ها دست ما را می‌گیرید و به زور بالا می‌کشید. به ما می‌گویید با فروشنده‌ها حرف نزنیم، اینترنت نرویم، توی خیابان نباشیم. همیشه می‌گویید در آینده می‌توانی خودت بنشینی، خودت ببینی، خودت بروی. اما ما بچه‌ها الان دوست داریم ببینیم، بشنویم، بگوییم، برویم و بدویم.

🔸لطفا ما را بغل نکنید، دست ما را نکشید، فقط صندلی‌ها و پله‌ها و میزها و صداها را کوتاه‌تر کنید. خودمان به آینده می‌رسیم.

برچسب ها: بدون برچسب

نظر بگذارید

قسمت های ضروری با * مشخص شده